ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ ! Η κοίμηση της Θεοτόκου – Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 15 Αυγούστου.....

Police-Voice blog ➤

Πόσων ετών ήταν η Παναγία όταν άφησε τη γη; Ποια ήταν η ζωή της; Γιατί δεν βρέθηκε ποτέ το σώμα Της; Αυτές είναι τρείς βασικές ερωτήσεις τις απαντήσεις των οποίων γνωρίζουν λίγοι.

Η Μαριάμ όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, πριν εξελληνιστεί σε Μαρία, ήταν η μονάκριβη κόρη ενός ηλικιωμένου ζευγαριού, της Άννας και του Ιωακείμ.

Όλη τους την ζωή πάλευαν να αποκτήσουν ένα παιδί όμως δεν είχαν σταθεί τυχεροί. Αντίθετα ζούσαν σε καθεστώς κοινωνικής απομόνωσης, αφού οι άτεκνοι εκείνη της εποχή θεωρούνταν λίγο έως πολλοί καταραμένοι ή όχι ευλογημένοι από τον Θεό. Κατά την παράδοση η Αγία Άννα προσευχήθηκε στον Θεό δηλώνοντας πως αν της χάριζε ένα παιδί θα το αφιέρωνε σε Εκείνον.

Λίγες μέρες μετά, ο αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε το ζευγάρι και τους ενημέρωσε πως οι προσπάθειες τους θα έχουν αποτέλεσμα και το παιδί τους θα είναι φορέας μιας ξεχωριστής αποστολής. Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του ζευγαριού, τα λόγια του αγγέλου βγήκαν αληθινά και γέννησαν ένα όμορφο κορίτσι.

Της έδωσαν το όνομα Μαριάμ, το οποίο σημαίνει βασίλισσα, κυρία αλλά και ελπίδα. Όταν η Μαριάμ έγινε τριών ετών, οι γονείς της, τήρησαν την υπόσχεση τους και την οδήγησαν το Ναό όπου την παρέλαβε ένας ιερέας ο οποίος δεν ήταν άλλος από τονΠροφήτη Ζαχαρία, τον πατέρα του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Η Παναγία έζησε 12 χρόνια στο Ναό, στα Άγια των Αγίων. Κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας αυτός που της έφερνε καθημερινά τροφή ήταν ο ίδιος ο Αρχάγγελος Γαβριήλ.

Όταν ήρθε η ώρα να βγει από τον Ναό, οι ιερείς αποφάσισαν να την δώσουν σε κάποια οικογένεια, δεδομένου πως οι γονείς της είχαν ήδη φύγει από τη ζωή. Τότε, γνωρίζοντες κατά την παράδοση, την ειδική αποστολή της Μαριάμ, βρήκαν έναν μεγάλο σε ηλικία άνδρα, τον Ιωσήφ, ο οποίος ήταν χήρος και πατέρας τριών παιδιών.

Τέσσερις μήνες έμεινε κοντά στον Ιωσήφ η Μαριάμ μέχρι να ξεκινήσει πλέον το θεϊκό σχέδιο. Στη Ναζαρέτ όπου ζουσε την επισκέφθηκε ξανά ο Γαβριήλ όπου της είπε το ιστορικό: «Χαίρε κεχαριτωμένη• ο Κύριος μετά σου». Τότε έμαθε και η ίδια ποια ήταν η αποστολή της την οποία αποδέχτηκε με χαρά. Λίγους μήνες αργότερα ο Ιησούς γεννήθηκε και η μητέρα του ήταν πάντοτε κοντά του, ακόμη και την στιγμή της Σταύρωσης.

Από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων γνωρίζουμε ότι η Παναγία παρέμεινε κοντά τους μέχρι την ημέρα της Πεντηκοστής. Η τελευταία συνάντηση με τον αρχάγγελο που την συντρόφευε από τα τρια της χρόνια, έγινε τρεις μέρες πριν την κοίμησή Της. Τότε ο Γαβριήλ την ενημέρωσε ότι πλέον ήρθε η ώρα, δίνοντας της μεγάλη χαρά αφού θα έβλεπε ξανά το παιδί Της.

Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση Της. Μαζί δε με τους Αποστόλους ήλθε και ο Διονύσιος Aρεοπαγίτης, ο Άγιος Ιερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Απόστολος Τιμόθεος, και άλλοι.

Ποιοί γιορτάζουν σήμερα

Ανήμερα της Παναγίας, ανήμερα της Κοίμησης της Θεοτόκου, η παράδοση θέλει η ημέρα του Δεκαπενταύγουστου να είναι αφιερωμένη στην Παναγία μας, στην οποία και γιορτάζεται η Κοίμηση της Θεοτόκου. Ο Μήνας Αύγουστος είναι γνωστός και ως μήνας της Παναγίας γιατί στις δεκαπέντε του τιμάται με λαμπρότητα η Κοίμηση της Θεοτόκου.

Σήμερα, σύμφωνα με το εορτολόγιο, έχουν γιορτή οι: Δέσποινα, Δέσπω, Δεσποίνου, Δεσποινιώ, Ντέπη, Πέπη, Ζέπω, Πιπίνα, Ελώνα, Ελλώνα, Ελόνα, Θεοτόκης, Θεοτοκία, Κρυστάλλω, Κρουστάλλω, Κρουστάλω, Κρυσταλία, Κρυσταλλία, Κρουσταλένια, Κρίστι, Κρύστα, Μαρία (για παντρεμένες γυναίκες), Μάριος, Μάρω, Μαριώ, Μαριωρή, Μαρίκα, Μαριγώ, Μαριγούλα, Μαρούλα, Μαρίτσα, Μανιώ, Μαριέττα, Μαρούσα, Μάρσια, Μαργέτα, Μαριέττα, Μαργετίνα, Μιρέλλα, Μυρελλα, Μιρέιγ, Μιρέϊγ, Μιρεϊγ, Παναγιώτης, Πάνος, Πανούσος, Παναγής, Πανάγος, Γιώτης, Πανίκος, Τάκης, Παναγιώτα, Γιώτα, Παναγιούλα, Παναγούλα, Πάνη, Τότα, Τούλα, Πρέσβεια, Πρεσβεία, Συμέλα, Σιμέλα, Σουμελά, Γεσθημανή, Ιεσθημανή, Γεθσημανή, Μαρινίκη, Καθολική, Ηλιοστάλακτη.

Πηγή: dogma.gr.   https://www.newsit.gr

Πηγή ➤

Διαβάστε Περισσότερα »

Γιατί λέμε τον Δεκαπενταύγουστο και «Πάσχα του καλοκαιριού» –εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πότε καθιερώθηκε η εορτή....

Police-Voice blog ➤

Είθισται να αποκαλούμε τη μεγάλη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και τη μετάστασή Της στους ουρανούς και «Πάσχα του καλοκαιριού». Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Πότε εορτάστηκε για πρώτη φορά ο «Δεκαπενταύγουστος»;

Ο Δεκαπενταύγουστος ή καλύτερα εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου έχει ιδιαίτερη θέση στο εορτολόγιο της  Εκκλησίας και συνδέεται άμεσα με τη μοναδικότητα του προσώπου της Παναγίας , αποτελώντας τη μεγαλύτερη από τις γιορτές που καθιερώθηκαν προς τιμή της Παναγίας.

Οι πρώτες μαρτυρίες για τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου εμφανίζονται τον πέμπτο αιώνα μΧ, γύρω στην εποχή που συγκλήθηκε η Γ’ Οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου (451), η οποία καθόρισε και το θεομητορικό δόγμα, ενώ επιπλέον έγινε και η  αιτία να αναπτυχθεί η τιμή στο πρόσωπο της Θεοτόκου.

Για πρώτη φορά η Κοίμηση της Θεοτόκου πρέπει να εορτάστηκε στα Ιεροσόλυμα στις 13 Αυγούστου, ενώ απο το 460 και μετά αποφασίστηκε η μετάθεση της εορτής για τις 15 Αυγούστου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η εορτή εκείνη είγε γενικότερο θεομητορικό χαρακτήρα, χωρίς ειδική αναφορά στο γεγονός της Κοιμήσεως της Παναγίας και ονομάζονταν «ημέρα της Θεοτόκου Μαρίας».

Ως κέντρο του πανηγυρισμού αναφέρεται στην αρχή ένα «Κάθισμα» (ναός), που βρίσκονταν έξω από τα Ιεροσόλυμα στον δρόμο προς την Βηθλεέμ. Η σύνδεση αυτής της γιορτής με την Κοίμηση της Θεοτόκου, έγινε στον ναό της Παναγίας, που βρισκόταν στη Γεσθημανή, το «ευκτήριο του Μαυρικίου», όπου υπήρχε και ο τάφος της.

Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου προηγείται νηστεία, η οποία καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Αρχικά ήταν χωρισμένη σε δύο περιόδους: πριν από την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και πριν από την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Τον 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μία νηστεία, που περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας, νηστεύεται το λάδι εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, ενώ στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα καταλύεται το ψάρι.

Ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός και αν η εορτή πέσει σε Τετάρτη ή Παρασκευή, οπότε καταλύεται μόνο το ψάρι.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία ο εορτασμός της Κοίμησης της Θεοτόκου περιλαμβάνει κατά πρώτο λόγο το θάνατο και την ταφή της Παναγίας και κατά δεύτερο την ανάσταση και τη μετάστασή της στους ουρανούς.

Για την Κοίμηση της Θεοτόκου δεν υπάρχουν πληροφορίες από την Καινή Διαθήκη. Γι’ αυτήν μαθαίνουμε από τις διηγήσεις σημαντικών εκκλησιαστικών ανδρών, όπως των Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, Μόδεστου Ιεροσολύμων, Ανδρέα Κρήτης, Γερμανού Κωνσταντινουπόλεως, Ιωάννη Δαμασκηνού κ.ά., καθώς και από τα σχετικά τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνολογίας. Στα κείμενα αυτά διασώζεται η «αρχαία και αληθεστάτη» παράδοση της Εκκλησίας  γι’ αυτό το Θεομητορικό γεγονός.

Έτσι, λοιπόν, κατά την εκκλησιαστική παράδοση, η μητέρα του Ιησού Χριστού, Μαρία (η Θεοτόκος και Παναγία), πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της από έναν άγγελο τρεις ημέρες προτού αυτός συμβεί και άρχισε να προετοιμάζεται κατάλληλα. Προσεύχεται στο όρος των Ελαιών και δίνει τα υπάρχοντά της σε δύο γειτόνισσές της χήρες. Επειδή κατά την ημέρα της Κοίμησής της δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, καθώς κήρυτταν «απανταχού γης», μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Μοναδικός απών ο απόστολος Θωμάς.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου συνέβη στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, στο οποίο διέμενε η μητέρα του Θεανθρώπου. Αφού της έκλεισαν τα μάτια, οι Απόστολοι μετέφεραν το νεκροκρέβατό της στον κήπο της Γεθσημανής, όπου και την έθαψαν. Κατά τη μεταφορά του λειψάνου της, φανατικοί Ιουδαίοι αποπειράθηκαν να ανατρέψουν το νεκροκρέβατό της, αλλά τυφλώθηκαν. Μόνο ένας από αυτούς κατόρθωσε να το ακουμπήσει, αλλά μια αόρατη ρομφαία του έκοψε τα χέρια.

Μοναδικός απών από την κηδεία της υπήρξε, όπως προαναφέραμε, ο Απόστολος Θωμάς. Όταν μετά από τρεις ημέρες πήγε στον τάφο της, βρήκε μόνο τα εντάφια. Προφανώς, η Παναγία είχε αναστηθεί. Πάνω στον τάφο της χτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός, που αποδίδεται στην Αγία Ελένη.

Μετά την καταστροφή του, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μαρκιανός (450-457) με τη δεύτερη σύζυγό του Πουλχερία έχτισαν ένα νέο ναό, που υπάρχει μέχρι σήμερα. Η Κοίμηση της Θεοτόκου εορταζόταν αρχικά στις 13 Αυγούστου και από το 460 στις 15 Αυγούστου

Η Δογματική διαφορά μεταξή Ορθοδόξου και  Καθολικής Εκκλησίας 

Η Καθολική Εκκλησία πιστεύει στο δόγμα της ενσώματης ανάληψης της Θεοτόκου (Assumptio Beatae Mariae Virginis), που οριστικοποιήθηκε με την αποστολική εγκύκλιο του Πάπα Πίου IB’ «Munificentissimus Deus» (1 Νοεμβρίου 1950).

Αντίθετα, η Ορθόδοξη Εκκλησία κάνει λόγο πρώτα για Κοίμηση της Θεοτόκου, δηλαδή πραγματικό θάνατο (χωρισμό ψυχής και σώματος) και στη συνέχεια για μετάσταση της Θεοτόκου, δηλαδή ανάσταση (ένωση ψυχής και σώματος) και ανάληψή της κοντά στον Υιόν της.

Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου προηγείται νηστεία, η οποία καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Αρχικά ήταν χωρισμένη σε δύο περιόδους: πριν από την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και πριν από την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τον 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μια νηστεία, που περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας, νηστεύεται το λάδι εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, ενώ στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα καταλύεται (επιτρέπεται) το ψάρι. Ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός και αν η εορτή πέσει σε Τετάρτη ή Παρασκευή, οπότε καταλύεται μόνο το ψάρι. Τις ημέρες της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου ψάλλονται τις απογευματινές ώρες στις εκκλησίες (εκτός Κυριακής), εναλλάξ, ο «Μικρός και ο Μέγας Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον», οι λεγόμενες «Παρακλήσεις».

Το «Πάσχα του Καλοκαιριού» και οι … Παναγίες της Ελλάδας

Στην Ελλάδα, η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ονομάζεται δε και «Πάσχα του Καλοκαιριού».

Σε πολλά νησιά του Αιγαίου (Τήνος, Πάρος, Πάτμος) στολίζουν και περιφέρουν επιτάφιο προς τιμήν της Παναγίας.

Σε πόλεις δε, και χωριά ανά την επικράτεια, σε εκκλησίες αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια, που καταλήγουν σε γενικευμένο γλέντι.

Από το όρος Μελά η Παναγία Σουμελά, βρέθηκε στο Βέρμιο Ημαθίας. Στην Τήνο η γιορτή της συνδέθηκε με τον τορπιλισμό της «Έλλης» και μαζί με την Κοίμησή της οι Έλληνες τιμούν την μνήμη αυτών που χάθηκαν.

Στη Λέρο η Καστροβασίλισσα, στην Αστυπάλαια η Πορταΐτισσα, στη Ρόδο η Κρεμαστή και στην Πάρο η Εκατονταπυλιανή, στη Λέσβο η Αγία Σιών της Αγιάσου και στη Νίσυρο η Σπηλιανή Κυρά. Στην Κρήτη η Καλυβιανή και η Μεγάλη Παναγιά της Νεάπολης, στην Ίμβρο η Παναγιά η Ιμβριώτισσα και στη Χαλκιδική η Μεγάλη Παναγιά. Στη Γουμένισσα το Θεομητορικό Μοναστήρι, στην Ήπειρο η Μολυβδοσκέπαστη, στην Κεφαλονιά η Οφιούσα, στην Άνδρο η Φανερωμένη, στην Κάρπαθο η Παναγιά της Ολύμπου και η Χοζοβιώτισσα στην Αμοργό.

Στη Σκιάθο η Βαγγελίστρα, στο Λεωνίδιο Κυνουρίας η Παναγιά της Έλωνας και η Επισκοπιώτισσα στη Μαντινεία.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για το ελληνικό λαό, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν».

Πηγή ➤  https://www.dogma.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

Ιερά Μονή Θεοτόκου Κηπίνας: Το ιστορικό μοναστήρι που κρέμεται στα βράχια.....

Police-Voice blog ➤

Εκ πρώτης όψεως, η Ιερά Μονή Θεοτόκου Κηπίνας παραπέμπει στην ιστορική μονή της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο σε πολύ μικρότερο μέγεθος, προκαλώντας θαυμασμό και δέος στους προσκυνητές.

Η Ιερά Μονή Θεοτόκου Κηπίνας με την ιδιότυπη αρχιτεκτονική βρίσκεται στα βόρεια Τζουμέρκα και πρόκειται για ένα παλαιό μοναστήρι που είναι δομημένο εξ’ ολοκλήρου μέσα σε απόκρημνο, κατακόρυφο βράχο, κοντά στο χωριό Καλαρρύτες του νομού Ιωαννίνων.

Είναι ανδρική μονή που είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, πανηγυρίζει, όμως, την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής.

Η μονή ως κατασκευή υψώνεται επάνω από τον ομώνυμο Καλαρρύτικο ποταμό και η πρόσβαση σε αυτή είναι εφικτή μόνο από μικρό μονοπάτι το οποίο είναι λαξευμένο μέσα στο βράχο, με κεντρική είσοδο μια ξύλινη γέφυρα.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, η ξύλινη γέφυρα ήταν κινητή και οι μοναχοί την ανέβαζαν με μοχλό, έτσι ώστε το μοναστήρι να καθίσταται απροσπέλαστο στους επίδοξους επιδρομείς, καθώς δημιουργείται κενό 4 μέτρων στο γκρεμό, όταν σηκώνεται.

Πως προέκυψε η ονομασία 

Κατά μία εκδοχή, η ονομασία «Κηπίνα» οφείλεται στους κήπους που καλλιεργούσαν οι μοναχοί, σε μια περιοχή απότομη και βραχώδη. Το όνομα, σύμφωνα με γλωσσολόγους, προέρχεται μάλλον από το σλάβικο Κίπ, που σημαίνει εικόνα ή ζωγραφιά και την κατάληξη – ίνα. Το όνομα αυτό πήρε αργότερα και ο γειτονικός οικισμός Αρμπορέσι.

Σε παλαιά γραπτά κείμενα υπάρχει αναφορά ότι ιδρύθηκε το 1212 από τον Αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο, αν και υπάρχει η άλλη άποψη ότι ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα από μοναχούς της Μονής Βύλιζας.

Κατά τον 18ο αιώνα η μονή γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση ενώ τον 19ο αιώνα εγκαταλείφθηκε. 

Φέρει μια μικρών διαστάσεων μονόκλιτη βασιλική με νάρθηκα και στο εσωτερικό της έχει διακόσμηση με τοιχογραφίες του 17ου αιώνα με αρχές του 18ου αιώνα. Οι τοιχογραφίες διακρίνονται για το ενδιαφέρον εικονογραφικό πρόγραμμα με τις ωραίες παραστάσεις και τους ποικίλους χρωματισμούς.

Χωρίζονται σε τρεις ζώνες και απεικονίζουν αντίστοιχα τους αγίους, τα στηθάρια των αγίων και σκηνές από το Ευαγγέλιο. Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο και φέρει επιχρυσωμένη ένθεση.

Το καθολικό έχει ως στέγη τον φυσικό βράχο, ο οποίος έχει λαξευτεί με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίζει ένα κανονικό ομοιόμορφο θόλο.

Στο κοίλωμα του βράχου χτίστηκαν σε δύο επίπεδα το ισόγειο με χώρο υποδοχής και το χειμωνιάτικο, όπου υπάρχει ξύλινο ντουλάπι – πόρτα που οδηγεί σε κρύπτες. Στον όροφο, τα κελιά των μοναχών και το αρχονταρίκι, προσφέρουν μοναδική θέα προς τον οικισμό και το ποτάμι.

Τα κελιά του μοναστηριού διαμορφωμένα με διάφορες ξύλινες επεκτάσεις στον κατακόρυφο βράχο δημιουργούν ένα ενδιαφέρον αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα απόλυτα εναρμονισμένο με το άγριο τοπίο της περιοχής.

Η ιδιαιτερότητα της μονής είναι ότι από τη βόρεια είσοδο του πρόναου αρχίζει η είσοδος ενός σπηλαίου (μη επισκέψιμο) με διαδρομή μήκους 240μ. και μέγιστο ύψος 9 μ. το οποίο έχει εξερευνηθεί το 1956 και το 1993 από την Άννα Πετρόχειλου και τον Στέφανο Νικολαΐδη, μέλη του Σπηλαιολογικού Ελληνικού Εξερευνητικού Ομίλου.

Το σπήλαιο ήταν κάποτε κοίτη υπόγειου ποταμού, γι’ αυτό και στους πρόποδες του βράχου, όπου βρίσκεται το μοναστήρι αναβλύζει άφθονο νερό. Η σπηλιά αυτή την περίοδο της Τουρκοκρατίας και της εθνικής αντίστασης αποτέλεσε κρησφύγετο των υπόδουλων Ελλήνων και των αντιστασιακών.

Σήμερα, η Ιερά Μονή Θεοτόκου Κηπίνας είναι μετόχι της Ιεράς Μονής Τσούκας (1931) και ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων. Αν και τα κελιά είναι ανακαινισμένα και συντηρημένα, ωστόσο, η μονή λειτουργεί, πλέον, ως αξιοθέατο για τους περιηγητές, αφού κανένας μοναχός δεν ζει εκεί. 

Πηγή ➤https://www.newsit.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

Κοσμοσυρροή πιστών στη Νέα Ερυθραία για την εικόνα από τη Μονή Παντοκράτορος....πλήθος κόσμου από όλη την Ελλάδα συρρέει .....

Police-Voice blog ➤

Σε κλίμα κατάνυξης και θρησκευτικού δέους συρρέουν από το Σάββατο οι πιστοί στον Ιερό Ναό Αγίας Ματρώνας της Νέας Ερυθραίας, για να προσκυνήσουν και να ζητήσουν βοήθεια από τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Γερόντισσας, από την Ιερά Μονή Παντοκράτορος Αγίου Ορους.

Τη θαυματουργή εικόνα υποδέχτηκε ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Κηφισίας Κύριλλος, συνοδεία πλήθους κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Κηφισίας και Αμαρουσίου, υπό την εποπτεία και μέριμνα του πρωτοπρεσβύτερου π. Γεώργιου Κωστή. Μάλιστα, οι πιστοί θα έχουν την ευκαιρία να προσκυνήσουν μέχρι και την Τρίτη 21 Μαΐου.

Τις τελευταίες ώρες, πλήθος κόσμου από όλη την Ελλάδα συρρέει στον Ιερό Ναό Αγίας Ματρώνας, με σκοπό να προσευχηθεί και να βιώσει από κοντά το μυστήριο της βαθιάς πίστης. Μέσα σε κλίμα ευλάβειας, ηλικιωμένοι, γονείς και μικρά παιδιά περιμένουν καρτερικά στην ουρά, προκειμένου να ασπαστούν την εικόνα της Παναγίας, σε μια βαθύτερη ανάγκη να στραφούν στην πίστη, ώστε να αντλήσουν δύναμη και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που παρουσιάζονται καθημερινά.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής της θαυματουργής εικόνας στον ιερό ναό θα τελείται καθημερινά το πρωί θεία λειτουργία, στις 12 το μεσημέρι παράκληση προς την Παναγία τη Γερόντισσα, ενώ κάθε βράδυ στις 9 θα τελούνται το απόδειπνο και οι χαιρετισμοί προς την Παναγία. Παράλληλα, οι πιστοί θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες από εκλεκτούς ομιλητές. Την Τετάρτη, στις 6 το απόγευμα, θα τελεστεί ο εσπερινός, στο πλαίσιο του οποίου θα πραγματοποιηθεί ομιλία υπό του πρωτοπρ. Θεμιστοκλέους Χριστοδούλου, προϊσταμένου του Ι.Ν. Αγ. Ελευθερίου οδού Αχαρνών, με θέμα «Η Παναγία εις την λατρευτικήν παράδοσιν της Εκκλησίας μας». Στις 9 το βράδυ θα ακολουθήσει ιερή αγρυπνία υπό τον αρχιμανδρίτη Βασίλειο Κολοκυθά, προϊστάμενο Αγ. Αποστόλων Αμαρουσίου, ενώ θα ψάλει γυναικεία χορωδία.

Η αναχώρηση της ιερής εικόνας θα πραγματοποιηθεί το απόγευμα της Τρίτης 21 Μαΐου, μετά τον εσπερινό και την παράκληση, που θα τελεστούν στις 6 η ώρα, ενώ ο ιερός ναός θα παραμένει ανοιχτός από 7 το πρωί έως 9 το βράδυ προς διευκόλυνση των πιστών.
Αξίζει να σημειωθεί πως το πρώτο θαύμα που αποδίδεται στην εικόνα της Παναγίας της Γερόντισσας αναφέρεται στα χρόνια της βασιλείας του Aλεξίου A’ του Kομνηνού. Οταν χτιζόταν το αρχικό μονύδριο, 500 περίπου μέτρα μακριά από τα σημερινά κτίρια της μονής, και ενώ οι εργάτες έχτιζαν, η εικόνα μαζί με τα εργαλεία των οικοδόμων εξαφανίζονταν μυστηριωδώς και, όταν τα αναζητούσαν το πρωί, τα ανακάλυπταν στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η μονή. Ετσι κατάλαβαν ότι θέλημα της Παναγίας ήταν να χτιστεί το μοναστήρι σε αυτό το σημείο που η ίδια είχε επιλέξει και όπου τελικά οικοδομήθηκε ο αρχικός πυρήνας της μονής.

Tην εποχή που έγινε το θαύμα, ένας πολύ ενάρετος και μεγάλος σε ηλικία ηγούμενος μετρούσε τις τελευταίες ώρες της επίγειας ζωής του. Kατά θεία αποκάλυψη γνώρισε το τέλος του και θέλησε να κοινωνήσει των Aχράντων Mυστηρίων. Γι’ αυτόν τον λόγο παρακάλεσε τον ιερομόναχο εφημέριο που ιερουργούσε τη συγκεκριμένη ημέρα να συντομεύσει τη θεία λειτουργία, ώστε να προλάβει να κοινωνήσει.

O ιερομόναχος όμως δεν υπάκουσε και συνέχισε να λειτουργεί με αργό ρυθμό. Ξαφνικά, ακούστηκε από την εικόνα η φωνή της Παναγίας, η οποία πρόσταζε τον ιερομόναχο να τελειώσει γρήγορα τη θεία λειτουργία, ώστε να προλάβει να κοινωνήσει ο ηγούμενος. Ετσι και έγινε. Mόλις ο γέροντας κοινώνησε εκοιμήθη και, εξαιτίας αυτού του περιστατικού, η εικόνα απέκτησε την προσωνυμία «Γερόντισσα».

Στη συνέχεια μεταφέρθηκε έξω από το ιερό βήμα και τοποθετήθηκε στην αριστερή κολόνα του κυρίως ναού, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα, ώστε να προσκυνούν οι επισκέπτες της μονής.

Πηγή ➤https://www.newsbreak.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ .....! ! ! ,,,Ευχόμαστε το Φως της Ανάστασης, να φέρει σε όλους μας Υγεία, Αγάπη και Αισιοδοξία! ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ !

Police-Voice blog ➤
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ .....

Χριστός Ανέστη, αδελφοί μου!

Για σαράντα ημέρες, μετά το Πάσχα και καθημερινά, οι χριστιανοί αντί χαιρετισμού αναφωνούν «Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη».

Ο Χριστός ως νικητής του θανάτου, έγινε η απαρχή των κεκοιμημένων. Γι’ αυτό, όποιος ποθεί να γλιτώσει από τον θάνατο, μια οδός υπάρχει: Όσο ζει, να απομακρύνεται από την αμαρτία που τον χωρίζει από τον Θεό, και που τον εμποδίζει να φτάσει στη θέωσή του. Όποιος ενώνεται με τον Θεό, ήδη έχει την ζωή μέσα του και ο θάνατος δεν μπορεί να τον κυριεύσει.

Εάν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί την τρίτη ημέρα, όπως ο ίδιος το είχε υποσχεθεί, σαν σημάδι της αλήθειας των λόγων Του, τότε όλα όσα δίδαξε κατά την διάρκεια της επίγειας ζωής Του θα γκρεμίζονταν σαν χάρτινος πύργος. Η Ανάστασή Του επιβεβαίωσε τα λόγια Του ως αληθινά, γι’ αυτό και όλοι οι εχθροί Του ανά τους αιώνες πολεμούν την Ανάσταση του Ιησού. Προσπαθούν με χίλιους δύο τρόπους να πείσουν το λαό ότι ο Χριστός δεν ανέστη εκ νεκρών, και τα όσα κήρυξε και δίδαξε ήταν κίβδηλα.

Ο Ιησούς όμως Ανέστη! Το επιβεβαιώνουν τόσοι μάρτυρες της Ανάστασής Του, που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για να το κηρύξουν παντού. Γι’ αυτό και οι χριστιανοί διαλαλούν το μήνυμα αυτό εις τους αιώνες, φωνάζοντας «ο Χριστός Ανέστη» και η απάντηση προς όλους τους εχθρούς του Ιησού είναι ότι «Αληθώς Ανέστη».

Ο Ιησούς βγήκε αληθινός. Η ελπίδα πήρε ξανά σάρκα και οστά, ο θάνατος καταργήθηκε και μετατράπηκε σε ύπνο, που περιμένει την Ανάσταση, απαρχή της οποίας έγινε ο Ιησούς. Γι’ αυτό και τα νεκροταφεία ονομάζονται κοιμητήρια, διότι δεν φιλοξενούν νεκρούς αλλά κεκοιμημένους.

Ο Χριστός Ανέστη, αδελφοί μου! Καλή Ανάσταση σε όλους εμάς εν τη εσχάτη ημέρα.

Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Ευχόμαστε το Φως της Ανάστασης, να φέρει σε όλους μας Υγεία, Αγάπη και Αισιοδοξία!

Πηγή ➤  https://poimin.gr/

Διαβάστε Περισσότερα »