Πέντε πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού και δύο ελληνικά, η φρεγάτα «Νικηφόρος Φωκάς», η κανονιοφόρος «Αήτηττος» και πλωτό ανοιχτής θαλάσσης του Λιμενικού βρίσκονται στην περιοχή όπου ιταλικό σκάφος ποντίζει καλώδιο - Να παραταθεί η NAVTEX έως και αύριο ζήτησε η Ελλάδα για να ολοκληρωθεί η διαδικασία
Κινήσεις σε ολα τα επίπεδα γίνονται από το ΥΠΕΞ για την «αποσυμφόρηση» της κατάστασης που έχει προκληθεί νότια της Κάσου και της Καρπάθου με αφορμή την προσπάθεια της Τουρκίαςνα επιβάλει επι του πεδίου το Τουρκολυβικό Μνημονιο και την διεκδίκηση επι της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Στην περιοχή πραγματοποιεί έρευνες για πόντιση καλωδίου το σκάφος Ievoli Relume και σύμφωνα με πληροφορίες η Τουρκία αντιδρώντας έστειλε στην περιοχή 5 μονάδες του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού οι οποίες ζήτησαν από το πλοίο να μην προχωρήσει στην ολοκλήρωση των εργασιών του καθώς πρόκειται για περιοχή της «τουρκικής υφαλοκρηπίδας».
Μεχρι στιγμής σύμφωνα με τις ίδιες πηγές δεν έχει γίνει προσπάθεια παρεμπόδισης του πλοίου ενώ στην περιοχή βρίσκονται η κανονιοφόρος «Αήττητος»,η φρεγάτα «Νικηφόρος Φωκάς» και περιπολικό ανοικτής θαλάσσης του Λιμενικού.
Από το απόγευμα της Δευτέρας σήμανε συναγερμός στην Αθήνα κα η προσπάθεια που καταβάλλεται σύμφωνα με διπλωματική πηγή είναι μέσω επαφών σε όλα τα ενδεδειγμένα κανάλια επικοινωνίας να μην ξεφύγει και να αποσυμφορηθεί η κατάσταση και να ολοκληρωθούν οι έρευνες του Ievoli Relume.
Είναι ενδεικτικό πάντως των τουρκικών προθέσεων ότι το συγκεκριμένο πλοίο πραγματοποιεί τις έρευνες του εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων εκτος ενός σημείου το οποίο βρισκεται περίπου μισό μίλι εκτός χωρικών υδάτων σε διεθνή ύδατα σε περιοχή που καταφανώς ανήκει στην δυνητική ελληνική υφαλοκρηπίδα και μάλιστα εντος των δυνητικών 12 ν.μ. των ελληνικών χωρικών υδάτων. Όμως ακόμη και σε αυτή την ακραία περίπτωση έσπευσε η Τουρκία να επιχειρήσει να επιβάλει εμπράκτως το Τουρκολυβικό Μνημόνιο και μάλιστα στέλνοντας πολεμικά πλοία στην περιοχή ,κίνηση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση.
Το «Ievoli Relume» πραγματοποιεί έρευνες για τις οποίες εχει εκδοθεί NAVTEX του σταθμού Ηρακλείου της Υδρογραφικής Υπηρεσίας (693/24).Η Τουρκία ειχε αντιδράσει και με την έκδοση δικής της NAVTEX (0671/24) με την οποία δηλώνει ότι μέρος των ερευνών αφορά περιοχή τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Σπεύδουν μάλιστα να παραπέμψουν στην επιστολή που είχε αποστείλει η Τουρκία στον ΟΗΕ στις 18 Μαρτίου 2020 με την οποία μονομερώς και αυθαίρετα δήλωνε τα εξωτερικά όρια της ΑΟΖ της.
Με την επιστολή αυτή ουσιαστικά πρώτη φορά αποτυπώθηκε επισήμως από την Τουρκία η διεκδίκηση της Γαλάζιας Πατρίδας που με συνυπολογισμό του παράνομου Τουρκολυβικού Μνημονίου φθάνει μέχρι τα ανατολικά όρια των χωρικών υδάτων των ελληνικών νησιών στην περιοχή.
Οι Τουρκικές Αρχές δήλωναν ακόμη ότι όλες οι ερευνητικές δραστηριότητες στην περιοχή «τουρκικής θαλάσσιας δικαιοδοσίας» θα πρέπει να συντονίζονται από τις αρμόδιες τουρκικές Αρχές.
Η Αθήνα επανήλθε την Δευτέρα και εξέδωσε νεα NAVTEX (718/24) η οποία παρατείνει τις εργασίες του Ievoli Relume μεχρι τις 24 Ιουλιου :
ZCZC QA38 221910 UTC IOYL 24 STATHMOS IRAKLEIO AR.MIN 718/24 KARPATHIO PELAGOS EREVNITIKES ERGASIES GIA EGKATASTASI YPOVRYCHIOY KALODIOY APO TO PLOIO 'IEVOLI RELUME' APO 23 MECHRI 24 IOYL 24 STI GRAMMI POY ENONEI TA SIMEIA: 35-18.17B 026-58.57A 35-18.12B 026-59.16A 35-19.90B 027-11.84A 35-19.80B 027-13.94A TIREITAI APOSTASI ASFALEIAS 1NM AKYROSI MINYMATOS TIN 242100 UTC IOYL 24
Police-Voice blog ➤
«Ας κάνουμε λίγη υπομονή» σχολίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος - Απόψε ο πρωθυπουργός θα έχει δείπνο με τον Εμανουέλ Μακρόν - Αύριο στο Παρίσι οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας - Πληροφορίες για προχωρημένες συζητήσεις σχετικά με την απόκτηση τριών -αντί για τεσσάρων- γαλλικών φρεγατών
ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανακοινώσουν μεγάλη στρατιωτική συμμαχία από το Παρίσι.
Βασικός πυλώνας της συμφωνίας είναι η υπογραφή προσυμφώνου μεταξύ των δύο χωρών για την πώληση από τη Γαλλία τριών υπερσύγχρονων φρεγατών τύπου Belharra στην Ελλάδα.
Στις συζητήσεις συμμετέχουν επίσης από την ελληνική πλευρά ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, οι οποίοι θα αναλάβουν και την ολοκλήρωση όλων των πλευρών της συμφωνίας.
Οπως αναφέρει το iefimerida.gr σύμφωνα με πηγές από την ελληνική κυβέρνηση η απόκτηση από τις Ενοπλες Δυνάμεις των τριών φρεγατών, οι οποίες θεωρούνται το πιο σύγχρονο και αποτελεσματικό όπλο για το Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αναβαθμίζει εντυπωσιακά την αποτρεπτική ισχύ της χώρας.
Για «τεκτονικές γεωπολιτικές αλλαγές» στην περιοχή κάνει λόγο κορυφαία πηγή των Ενόπλων Δυνάμεων και τονίζει ότι «με αυτήν την προσθήκη οι συσχετισμοί στο πεδίο Ελλάδας και Τουρκίας αλλάζουν καθοριστικά υπέρ μας».
Οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να κερδίσουν την προμήθεια του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού
Οι ΗΠΑ εμφανίζονται αποφασισμένες να είναι αυτές που θα κερδίσουν την προμήθεια για την ενίσχυση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού σε νέες φρεγάτες. Η πρότασή με την HF2 (Hellenic Frigate 2) είναι μεταξύ των πλέον ισχυρών υποψηφιοτήτων, και τα δεδομένα που προστέθηκαν το τελευταίο διάστημα κάνουν ακόμα περισσότερο θελκτική την πρότασή τους.
Το ενδιαφέρον του πολεμικού μας ναυτικού μπορεί να κινήσει η φρεγάτα FFG(X) «Constellation Class». Η αμερικανικό-ιταλική φρεγάτα είναι ουσιαστικά μια μεγεθυσμένη FREMM με αμερικανικά όπλα και την οποία πρόκειται να προμηθευτεί το αμερικανικό Ναυτικό από το 2025 και μετά.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στόχος είναι τα συγκεκριμένα πλοία να είναι έτοιμα ταυτόχρονα με την είσοδο σε υπηρεσία των τουρκικών φρεγατών TF-2000. Ταυτόχρονα θα επιδιωχθεί μια ενδιάμεση λύση η οποία έιναι άγνωστο προς το παρόν σε ποια χώρα θα καταλήξει.
Το Αμερικανικό Ναυτικό ανακοίνωσε ότι η πρώτη φρεγάτα FFG(X), η οποία αποτελεί έκδοση των ιταλικών FREMM, θα ονομάζεται USS «Constellation» και θα έχει τον αριθμό FFG-62. Πρόκειται για το πέμπτο πλοίο του Αμερικανικού Ναυτικού που θα λάβει το συγκεκριμένο όνομα. Το «Constellation» επικράτησε έναντι του «Agility», το οποίο είχε προτείνει ο Γραμματέας του Αμερικανικού Ναυτικού, Thomas Modly.
Όπως είναι γνωστό τον Μάιο του 2020 η Fincantieri και η FREMM επικράτησαν στον διαγωνισμό του Αμερικανικού Ναυτικού για το πρόγραμμα FFG(X). Σύμφωνα με το ισχύον χρονοδιάγραμμα το πρώτο πλοίο θα παραδοθεί τον Ιούλιο του 2026. Το δεύτερο πλοίο θα παραδοθεί τον Οκτώβριο του 2026, ενώ συνολικά το Αμερικανικό Ναυτικό θα παραλάβει 20 FFG(X), με ανώτατο προϋπολογισμένο κόστος τα $ 19,81 δισεκατομμύρια.
Τα χαρακτηριστικά της «Constellation» Η κλάση Constellation είναι ένα σκάφος με εκτόπισμα 7,291 τόνων, μήκος 151 μέτρων και οπλισμό μεταξύ άλλων ένα εκτοξευτή 32 θέσεων Mark 41 VLS για μια σειρά βλημάτων όπως RIM-162 ESSM Block 2 ή RIM-174 Standard ERAM, ενώ εξετάζεται και η τοποθέτηση βλημάτων RIM-66 Standard SM-2 Block 3C.
Σε κάθε κελί του Mk.41 μπορούν να φέρονται ένας (1) SM-2 ή τέσσερις RIM-162 ESSM. Επίσης τα πλοία θα ενσωματώνουν το σύστημα εγγύς άμυνας RAM με 21 βλήματα. Το σύστημα διαχείρισης μάχης των FFG(X) θα είναι το COMBATSS-21, βασισμένο στο AEGIS, και το σύστημα CEC (Cooperative Engagement Capability), που έχει προηγμένες ικανότητες διεξαγωγής επιχειρήσεων επιφανείας και ανθυποβρυχιακού πολέμου, και το ραντάρ έρευνας αέρος EASR (Enterprise Air Surveillance Radar) της Raytheon τεχνολογίας AESA. Το AN/SPY-6(V)3 EASR είναι ένα εξαιρετικά προηγμένο ραντάρ αντιμετώπισης απειλών αέρος που θα φέρουν και τα νέα αμερικανικά αεροπλανοφόρα.
Το AN/SPY-6(V)3 είναι κατάλληλο για την αντιμετώπιση όλων των απειλών αέρος όπως είναι τα βαλλιστικά όπλα, οι πύραυλοι τεχνολογίας Cruise, τα βλήματα κατά πλοίων, αεροσκάφη, UAV κ.ά. Επιπροσθέτως, διαθέτει και ικανότητες ηλεκτρονικού πολέμου με δυνατότητα υποκλοπών και παρεμβολών. Τα πλοία επίσης θα φέρουν το ραντάρ έρευνας επιφανείας AN/SPS-73(V)18. Η ανθυποβρυχιακή σουίτα του πλοίου θα περιλαμβάνει: Σόναρ τρόπιδας AN/SLQ-61 καθώς και σόναρ μεταβλητού βάθους AN/SQS-62 με όλα τα δεδομένα να καταλήγουν και να αναλύονται από το τακτικό σύστημα ανθυποβρυχιακού πολέμου AN/SQQ-89F, το οποίο, μέσω συστήματος ζεύξης δεδομένων, θα μπορεί να δεχθεί δεδομένα και από εξωγενή συστήματα όπως είναι τα ελικόπτερα ή τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας.
Το ελικοδρόμιο των FFG(X) θα να μπορεί να υποστηρίξει ελικόπτερα τύπου MH-60R SeaHawk και UAV τύπου MQ-8C FireScout. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στη διαμόρφωση που έχει επιλέξει το Αμερικανικό Ναυτικό τα πλοία θα φέρουν 16 βλήματα κατά πλοίων τύπου NSM (Naval Strike Missile). Το πυροβόλο που έχει επιλεγεί είναι το Mk.110 των 57 χιλιοστών. Επίσης υπάρχει πρόβλεψη και για την εγκατάσταση λέιζερ ισχύος 150 kW. Το σύστημα πρόωσης των πλοίων είναι τύπου CODLAG με ικανότητα ανάπτυξης μέγιστης ταχύτητας 27 κόμβων (50 χιλιομέτρων την ώρα). Με ταχύτητα πλεύσης 16 κόμβους (30 χιλιόμετρα την ώρα), η εμβέλεια του πλοίου ανέρχεται στα 6.000 ναυτικά μίλια (11.112 χιλιόμετρα).
Κάποιοι έχουν απαξιώσει τις πυραυλακάτους, εδώ και κάποια χρόνια, τα αποκαλούμενα από το Πολεμικό Ναυτικό «Ταχέα Περιπολικά Κατευθυνόμενων Βλημάτων». Το σκεπτικό είναι ότι τα σκάφη αυτού του τύπου είναι πολύ μικρά και πολύ ελαφρά οπλισμένα, όσον αφορά την άμυνα τους και θα αποτελέσουν εύκολη βορά για αεροσκάφη και πλοία του εχθρού σε ένα «φλεγόμενο Αιγαίο».
Αυτό είναι προφανές όταν πρόκειται για μεμονωμένες πυραυλακάτους. Δηλαδή, όταν μόνες πυραυλάκατοι αντιμετωπίζουν τον εχθρό, ο οποίος έχει υπεροπλία στη θάλασσα και κυριαρχεί στον αέρα. Σε μια τέτοια περίπτωση οποιοδήποτε μεμονωμένο πλοίο είναι απλά στόχος, όσο μεγάλο και ικανό να είναι. Αναφερόμαστε στο σενάριο όπου οι πυραυλάκατοι είναι μόνο ένα κομμάτι του στόλου, ο οποίος δρα συντονισμένα και με την κάλυψη και των άλλων κλάδων, κυρίως της αεροπορίας.
Κάποιοι αναλυτές προτείνουν την αντικατάσταση των πυραυλακάτων με σκάφη που έχουν μεγαλύτερο μέγεθος και μεταφέρουν περισσότερα όπλα αυτοάμυνας, πιο προηγμένους αισθητήρες και ηλεκτρονικά συστήματα μάχης, όπως π.χ. οι κορβέτες. Αυτοί δεν λαμβάνουν υπόψη ότι, εκτός των ΗΠΑ, άλλες δυνάμεις, σε περιβάλλον αρχιπελάγους, όχι απλά δεν τις αντικαθιστούν, αλλά σχεδιάζουν νέες με αυξημένες δυνατότητες. Παράδειγμα η Κίνα η οποία διατηρεί πάνω από 100 και συνεχώς εντάσσει και νέες στον στόλο της.
Η ΕΣΣΔ είχε πάρει από νωρίς την πρωτοπορία στην κατασκευή αντιπλοϊκών πυραύλων και μικρών σκαφών που τους έφεραν και τους εξαπέλυαν. Στην αρχή τα βλήματα φέρονταν πάνω σε τροποποημένες τορπιλλακάτους. Αυτό που κατέδειξε την αξία τους ήταν η βύθιση του ισραηλινού «Εϊλάτ» (πρώην βρετανικό Zealous κλάσης Ζ ναυπήγησης 1944). Το Εϊλάτ βυθίστηκε στις 21 Οκτωβρίου 1967 σε διεθνή ύδατα έξω από το Πορτ Σάιντ, αφού χτυπήθηκε από τρεις πυραύλους Styx, σοβιετικής κατασκευής, που εκτοξεύτηκαν από αιγυπτιακές πυραυλακάτους. Μια πυραυλάκατος κλάσης Komar μέσα από το λιμάνι του Πορτ Σάιντ εκτόξευσε δύο πυραύλους. Το ραντάρ του Εϊλάτ δεν αντιλήφθηκε ύποπτη δραστηριότητα ή κινήσεις, επειδή οι Αιγύπτιοι εκτόξευσαν τους πυραύλους από το λιμάνι.
Ο κυβερνήτης του Εϊλάτ διέταξε την εκτέλεση ελιγμών όταν εντοπίστηκαν οι πύραυλοι, αλλά ο πρώτος πύραυλος χτύπησε το πλοίο ακριβώς πάνω από την ίσαλο γραμμή και δύο λεπτά αργότερα χτύπησε και ο δεύτερος πύραυλος. Περίπου μια ώρα αργότερα μια άλλη πυραυλάκατος κλάσης Komar, μέσα πάλι από το λιμάνι, εκτόξευσε δύο ακόμη πυραύλους. Ο τρίτος πύραυλος έπληξε το Εϊλάτ, ενώ ο τέταρτος έπεσε στο νερό κοντά στο πλοίο. Το Εϊλάτ βυθίστηκε περίπου δύο λεπτά αργότερα. Από τα 199 μέλη του πληρώματος, 47 σκοτώθηκαν και 90-100 τραυματίστηκαν. Στον πόλεμο του 1973 το Ισραήλ με πυραύλους Gabriel Mk βύθισε δύο συριακά σκάφη και τρεις αιγυπτιακές πυραυλακάτους.
Oι «κουρσάροι» του Αιγαίου
Το ελληνικό Ναυτικό ήταν μεταξύ των πρώτων στον κόσμο που ενέταξε πυραυλακάτους στο στόλο. Αυτό που βάρυνε στην απόφαση απόκτησής τους ήταν ακριβώς το γεγονός ότι έφεραν αντιπλοϊκούς πυραύλους, είχαν σχετικά μικρό κόστος και ήταν ένα game changer στο Αιγαίο. Έτσι παραγγέλθηκαν από την Γαλλία οι πρώτες πυραυλάκατοι Combattante II με πυραύλους ΜΜ38.
Το δόγμα χρήσης τους προέβλεπε και ακόμη προβλέπει ότι τα πλοία αυτά, αγκιστρωμένα πίσω από νησιά και βραχονησίδες, θα προκαλέσουν ζημιά στον εχθρικό στόλο εξαπολύοντας ομοβροντίες κατευθυνόμενων βλημάτων. Το σκεπτικό είναι ότι τα σκάφη κρυμμένα από τα εχθρικά ραντάρ θα αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο καθώς εκείνος προσπαθεί να ελιχθεί ανάμεσα στο πυκνό πλέγμα νησιών και βραχονησίδων.
Οι πυραυλάκατοι σαν αποκρυπτόμενα στοιχεία θα είναι η αιχμή του δόρατος που θα πλήξει αιφνιδιαστικά τον εχθρικό στόλο, καθώς αυτός θα επιχειρεί να βγει σε πεδίο που μπορεί να ελιχθεί, δηλαδή στο κεντρικό Αιγαίο. Πίσω από τους «κουρσάρους» που θα καταφέρουν τα πρώτα πλήγματα, οι μεγαλύτερες μονάδες θα παρέχουν την αντιαεροπορική ομπρέλα, η οποία επιτρέπει στις πυραυλακάτους να μην απασχολούνται με αυτήν. Ταυτόχρονα, η δύναμη πυρός των φρεγατών θα συμπληρώσει την δύναμη κρούσης των πυραυλακάτων. Στο κάτω-κάτω τα υπάρχοντα στο στόλο πλοία (φρεγάτες και πυραυλάκατοι) έχουν από οκτώ αντιπλοϊκούς πυραύλους το καθένα.
Την ίδια στιγμή, ελαφρότερα πλοία, ακόμη και περιπολικά του Λιμενικού, παίζοντας το ρόλο προκεχωρημένων φρουρών (picket ships), αλλά και οπτήρες επί νησιών και νησίδων θα μεταδίδουν πληροφορίες στις υπό απόκρυψη πυραυλακάτους για τις κινήσεις εχθρικών μονάδων. Σημαντικότατο ρόλο θα παίζουν στο όλο πεδίο οι πληροφορίες που θα έρχονται από τα ιπτάμενα ραντάρ Erieye της Πολεμικής Αεροπορίας και από drones.
Κλάση Ρουσσέν
Οι πυραυλάκατοι κλάσης Ρουσσέν είναι ό,τι πιο προηγμένο διαθέτει ο στόλος. Κυρίως, γιατί είναι νεότερης σχεδίασης και κατασκευής και μάλιστα σχεδιάστηκαν με γνώμονα τις ανάγκες του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Το Ναυτικό είχε καταλάβει από την δεκαετία του 1990 ότι τα OtoMelara των Combattante II/IIIA/IIIB και τα ελαφρά αντιαεροπορικά δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αεροσκάφη. Ταυτόχρονα, οι παλαιότερες πυραυλάκατοι έδειχναν την ηλικία τους και άρχιζαν να αποσύρονται, ενώ οι ανάγκες παρέμεναν.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το Ναυτικό ζήτησε μια βαρύτερα εξοπλισμένη πυραυλάκατο, η οποία θα ήταν εξοπλισμένη με τον εκτοξευτή Mk31 που φέρει 21 πυραύλους RAM BlockI. Αυτό επιτρέπει στο πλοίο να αντιμετωπίζει αντιπλοϊκούς πυραύλους, αλλά και επιθέσεις κορεσμού από την εχθρική αεροπορία. Το ραντάρ 3D MW08, το Κέντρο Πληροφοριών Μάχης Tacticos και το ολοκληρωμένο σύστημα ηλεκτρονικών αντιμέτρων ESM, καθιστούν τις πυραυλακάτους κλάσης Ρουσσέν μια μικρή κορβέτα.
Αυτές οι δυνατότητες δημιουργούν τον πειρασμό να χρησιμοποιηθούν ως κορβέτες, που δεν είναι και γι’ αυτό πρέπει να παραμείνουν στον ρόλο τους. Φέρουν οκτώ πυραύλους Exocet MM-40 Blk2 / Blk3 με βεληνεκές 180 χλμ, δημιουργώντας μια μεγάλη απειλή για τον τουρκικό στόλο. Η απειλή αυτή περιορίζει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό την ευχέρεια κινήσεων των τουρκικών πλοίων στο Αιγαίο.
Τα όρια των drones
Οι αντίπαλοι των πυραυλακάτων διατείνονται ότι καθώς τα μέσα επιτήρησης, έγκαιρης προειδοποίησης αλλά και τα έξυπνα όπλα πολλαπλασιάζονται, η επιβίωση των πυραυλακάτων καθίσταται επισφαλής. Η κατασκευή και χρήση drones από την Τουρκία τρομοκράτησε πολλούς που είδαν στην εμφάνιση αυτών των μέσων με τις μέτριες δυνατότητες, άλλο έναν εχθρό των ταχέων σκαφών.
Αλλά, τα drones είναι ένα όπλο το οποίο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αν δεν γνωρίζει που βρίσκεται ο στόχος, έστω και κατά προσέγγιση. Για να βρει τις πυραυλακάτους που κρύβονται πίσω από νησιά, θα πρέπει να εμφανιστούν σχεδόν από πάνω τους, καθιστώντας τα εύκολη λεία για όλα τα όπλα της πυραυλακάτου. Αλλά και σε μεγαλύτερες αποστάσεις θα βρεθούν στην ακτίνα βολής των oto melara 76mm των πυραυλακάτων τα οποία στα 16 χιλιόμετρα μπορούν άνετα να τα καταστρέψουν ρίχνοντας 120 βολές το λεπτό.
Τα μέχρι τώρα όπλα των τουρκικών drones δεν έχουν την ακτίνα να επιτεθούν στις πυραυλακάτους πριν βληθούν από τα πυροβόλα ή τα RAM BlockI. Τα βλήματα MAM-C και MAM-L που εκτοξεύουν τα τουρκικά drones έχουν βεληνεκές οκτώ χλμ. Οι πύραυλοι RAM έχουν βεληνεκές δέκα χλμ. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει περίπτωση κατά τη διάρκεια σύρραξης, η Πολεμική Αεροπορία να μην διενεργεί περιπολίες μάχης (Combat air patrol – CAP), ακριβώς για να αποφευχθούν τέτοιες δυσάρεστες εκπλήξεις.
Οι πυραυλάκατοι επίκαιρες όσο ποτέ
Οι πυραυλάκατοι παραμένουν πολύ χρήσιμες σε Πολεμικό Ναυτικό που δρα σε αρχιπέλαγος και με εκτεταμένα παράλια για άμυνα. Η αποφυγή της ανίχνευσης, ή τουλάχιστον η μείωση του χρόνου ανίχνευσης είναι κρίσιμη. Οι πυραυλάκατοι επιδιώκουν να εκτοξεύσουν τους πυραύλους τους πριν εντοπιστούν από τον εχθρό. Οι πυραυλάκατοι έχουν πλεονέκτημα σε «στενά» υδάτινα περιβάλλοντα και περίπλοκες ακτογραμμές.
Γι’ αυτές η επιτυχία εξαρτάται από την απόκτηση και διατήρηση της πρωτοβουλίας μέσω αιφνιδιασμού και ταχύτητας ελιγμών. Εάν αυτό δεν επιτευχθεί μπορεί να καταστραφούν. Η ανίχνευση από εχθρικά ραντάρ, ιδίως η από αέρος αναγνώριση και η αεροπορική επίθεση συμπεριλαμβανομένων ένοπλων ελικοπτέρων είναι η πιο σοβαρή απειλή γι’ αυτές. Η δυνατότητα απόκρυψης είναι αυτό που εμποδίζει την ανακάλυψή τους από τον εχθρό, πριν τον πλήξουν.
Οι επιχειρήσεις χωρίς από αέρος κάλυψη ή αντιαεροπορική προστασία είναι επικίνδυνη. Σε πραγματικές συνθήκες μάχης οι πυραυλάκατοι έδρασαν επιτυχώς, όταν η αντίπαλη αεροπορική δύναμη εμπλεκόταν από φίλια αεροσκάφη. Τότε οποιοδήποτε εχθρικό πλοίο χωρίς επιτήρηση και πολυεπίπεδη άμυνα, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων μονάδων επιφανείας παραμένουν εύκολοι στόχοι για τις πυραυλακάτους. Οι συνθήκες στο Αιγαίο είναι ιδανικές για τις ελληνικές πυραυλακάτους και μπορούν να γίνουν ακόμα περισσότερο εάν ληφθούν συμπληρωματικά μέτρα στα νησιά.
Την ώρα που το αµερικανικό ναυτικό αποσύρει το πρώτο του σκάφος LCS, µία δεκαετία νωρίτερα, µια παραλλαγή των σκαφών αυτών προσφέρεται στο Πολεμικό Ναυτικό!
∆εν πρόκειται για ανέκδοτο. Το αµερικανικό ναυτικό ανακοίνωσε πως προχωρά στην απόσυρση των δύο πρώτων σκαφών της αποτυχηµένης κλάσης LCS µία δεκαετία νωρίτερα από το κανονικό. Πρόκειται για το επικεφαλής σκάφος της κλάσης USS Freedom (LCS-1) και το USS Independence (LCS-2), επικεφαλής της οµώνυµης κλάσης.
Το πρώτο αναµένεται να αποσυρθεί από την ενεργό υπηρεσία στις 30 Σεπτεµβρίου και το δεύτερο στις 31 Ιουλίου.
Πρόκειται πραγµατικά για ένα γεγονός που δεν έχει προηγούµενο στην ιστορία του Π.Ν. Να εξετάζει για αγορά ένα σκάφος το οποίο αποσύρει το αµερικανικό ναυτικό. Μια αγορά της τάξης των 5 δισ. (συµπεριλαµβανοµένης της αναβάθµισης των ΜΕΚΟ και της ενδιάµεσης λύσης).
Την έκδοση που προτείνεται στο Πολεμικό Ναυτικό για λόγους εµπορικής προώθησης, η κατασκευάστρια εταιρία την ονοµάζει πλέον HF2 και θα είναι εξοπλισµένο µε οκταπλό εκτοξευτή Mk-41 και κατόπιν πιέσεων με τρεις όλους κι όλους µονούς εκτοξευτές ανθυποβρυχιακών βληµάτων ASROC.
Χωρίς δυνατότητα αεράµυνας περιοχής, χωρίς σόναρ τροπίδας, χωρίς… τορπιλοσωλήνες, χωρίς δυνατότητα στρατηγικών βληµάτων cruise, χωρίς επιβιωσιµότητα (βρίσκεται στο µόλις 1+, µε ερωτηµατικό το +), την ώρα που οι Ο.Η. Perry έχουν 2 και τα ΑΒ 3 και χωρίς µέλλον, αφού σε λίγα χρόνια θα είναι παρωχηµένα.
Πρόκειται για πρόταση που αν επιλεγεί θα υποθηκεύσει το µέλλον του Π.Ν. για τα επόµενα 30 µε 40 χρόνια, µε ένα πλοίο ξεπερασµένο και αποτυχηµένο εµπορικά που δεν θέλει ούτε το ίδιο το αµερικανικό ναυτικό. Πραγµατικά ποιος θα µπορέσει να πάρει µια τέτοια απόφαση;
