Σάββας Καλεντερίδης … Σφίγγει ο κλοιός των σκανδάλων γύρω από τον Ερντογάν

Police-Voice blog ➤

Τη στιγμή που υπάρχουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή,

με το Ιράν να ανακηρύσσεται σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη και τη Ρωσία να έχει σταθεροποιηθεί και να έχει εξασφαλίσει στρατηγική επιρροή στη Συρία, να έχει δέσει χειροπόδαρα Τουρκία και Κούρδους και να αποκτά αεροπορικές βάσεις στην Αίγυπτο, η συγκρουσιακή πορεία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Ενώ ο Ερντογάν είναι ήδη στριμωγμένος στο εσωτερικό μέτωπο, με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου να προβαίνει σε συνταρακτικές αποκαλύψεις ντοκουμέντων για αποστολές δεκάδων εκατομμυρίων σε λογαριασμό οικείας offshore στη νήσο Μαν από άτομα του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος –γιο, αδελφό, συμπέθερο και ιδιαίτερο του γραφείου του–, η δίκη του Τούρκου τραπεζίτη Χακάν Ατίλα στις ΗΠΑ μετατρέπεται σε έναν πολιτικό και γεωπολιτικό εφιάλτη για τον Τούρκο πρόεδρο.

Σημειώνεται ότι οι μέχρι στιγμής αποκαλύψεις αφορούν μεταφορά 14 εκατομμυρίων δολαρίων που έγιναν μέσα σε ένα εικοσαήμερο, στα τέλη του 2011! Επειδή έχουμε ξαναγράψει από αυτήν εδώ τη στήλη για το θέμα εδώ και μήνες, να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για τη δίκη του Ιρανοαζέρου επιχειρηματία (εμπόρου χρυσού) Ρεζά Ζαράμπ, ο οποίος φέρεται να συντόνιζε κύκλωμα που έκανε εμπόριο πετρελαιοειδών του Ιράν και χρυσού, και μέσω αυτής της διαδικασίας εξασφάλιζε δισεκατομμύρια δολάρια τα οποία διακινούσε μέσω της τουρκικής κρατικής τράπεζας Halk bankasi, παρακάμπτοντας με αυτόν τον τρόπο το εμπάργκο που είχαν εφαρμόσει οι ΗΠΑ εναντίον του Ιράν.

Στην ίδια δίκη ενσωματώθηκε η υπόθεση του αντιπροέδρου της ανωτέρω τράπεζας Χακάν Ατίλα, ο οποίος συνελήφθη και δικάζεται στις ΗΠΑ, ενώ σημειώνουμε ότι οι αμερικανικές Αρχές έχουν εκδώσει ένταλμα σύλληψης εναντίον του Ζαφέρ Τσαγλαγιάν, υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Ερντογάν από τις 12 Ιουνίου 2011 μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου 2013, οπότε και αποκαλύφθηκε στην Τουρκία το σκάνδαλο Ζαράμπ.

Πέρα από το ιστορικό, ποιο είναι το πολιτικό και γεωπολιτικό ενδιαφέρον της υπόθεσης; Ο Ρεζά Ζαράμπ πριν από έναν μήνα αποφάσισε να συνεργαστεί με τις αμερικανικές Αρχές και με το δικαστήριο, δηλώνοντας ότι «θα τα πει όλα όπως ακριβώς τα έζησε, χωρίς να αποκρύψει τίποτα, υποσχόμενος ότι δεν θα διαπράξει στο μέλλον ανάλογες πράξεις»!

Όπως τα έζησε! Εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ήδη έχει αποκαλύψει ότι έδωσε ρουσφέτι –εδώ η λέξη βρίσκει την εννοιολογική της ολοκλήρωση– 50 εκατομμυρίων δολαρίων στον υπουργό Ζαφέρ Τσαγλαγιάν, ο οποίος ασφαλώς δεν θα μπορούσε να πάρει στην «πλάτη» του τη διακίνηση μέσω της τράπεζας που ανήκει στο τουρκικό κράτος και εποπτεύεται από τον ίδιο, ποσό της τάξης των 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων!

Ασφαλώς είχε την άδεια του ίδιου του (πρωθυπουργού, τότε) Ερντογάν. Το ποσοστό που κρατούσε η τουρκική πλευρά για τη διευκόλυνση που έκανε στο Ιράν ανέρχεται στο 15% του διακινούμενου ποσού, που σημαίνει κάτι παραπάνω από τρία δισεκατομμύρια μαύρα λεφτά στα χέρια του τουρκικού ερντογανικού βαθέος κράτους.

Οι αμερικανικές Αρχές αναζητούν το δρόμο που ακολούθησαν τα χρήματα αυτά, και γράφτηκε στον τουρκικό Τύπο ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για το πού πήγαν 1,7 δισ. δολάρια. Πάντως, σε ό,τι μας αφορά, αρκετά από τα χρήματα αυτά πήγαν σε κρατικές υποθέσεις της Τουρκίας στη Θράκη, στη Βουλγαρία, τα Σκόπια, το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία. Και όταν λέμε κρατικές υποθέσεις, σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και ο χρηματισμός πολιτικών και πρωθυπουργών, που εσχάτως ασκούν ανθελληνική πολιτική.

Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε ότι κυκλοφορεί πολύ μαύρο τουρκικό χρήμα στις γειτονικές μας χώρες, καθώς και ότι η Τουρκία επιδιώκει την περικύκλωσή μας και από Βορρά! Όσον αφορά τα αμερικανοτουρκικά, γίνεται μια απελπισμένη προσπάθεια από τον Ερντογάν η υπόθεση Ζαράμπ να αναχθεί σε ένα εθνικό θέμα που απειλεί την ίδια την Τουρκία και εξ αυτού επιδιώκει τη συγκρότηση ενός εθνικού μετώπου για την αντιμετώπισή του…

Υπό την έννοια ότι οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν την υπόθεση απειλώντας τον ίδιο τον Ερντογάν, ο γιος του οποίου έλαβε δίκην χορηγίας σε ίδρυμα που προεδρεύει 100 εκατομμύρια δολάρια από τον Ζαράμπ, για να γονατίσουν την Τουρκία και να αποκομίσουν πολιτικά και γεωπολιτικά οφέλη την ώρα που η Τουρκία συσφίγγει τις σχέσεις της με το μέτωπο των εχθρών της Ουάσινγκτον, ήτοι τη Ρωσία και το Ιράν.

Το θέμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και θα επανέλθουμε την Κυριακή.

pontosnews

Πηγή ➤

Διαβάστε Περισσότερα »

Άμεση Δράση ή Άμεση... Στάση - του Παναγιώτη Κυριακάκου

Police-Voice blog ➤

Αυτά τα ερωτήματα καλείται πλέον να απαντήσει και να διαχειριστεί το προσωπικό της Υπηρεσίας. Μια Υπηρεσία που είναι πασιφανές ότι αντιμετωπίζει σοβαρό ζήτημα ταυτότητας και αποστολής

αυτής, ως προς την κοινωνία και τον έλληνα πολίτη.

Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και πλέον οι αποφάσεις της διοίκησης, αλλά και της ηγεσίας θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες ως προς τον ρόλο και την αποστολή της ΑΜΕΣΗΣ ΔΡΑΣΗΣ στην αστυνομία και την κοινωνία. Διότι το μόνο σίγουρο είναι πως ο τρόπος λειτουργίας της, αυτήν την στιγμή, δεν είναι αυτός για τον οποίο συστάθηκε πριν πάρα πολλά χρόνια.

Και αυτός ήταν να βρίσκεται στο πλευρό του έλληνα πολίτη. Σήμερα η υπηρεσία βρίσκεται σε πλήρη απαξίωση, αφού το προσωπικό της διατίθεται σε αλλότρια ως προς την φύση της αντικείμενα.

Στην ημερήσια διάταξη πλέον βρίσκονται η λήψη μέτρων τάξης στα ελληνικά δικαστήρια, σε πάσης φύσεως μέτρα που προκύπτουν, αλλά και η μόνιμη τροφοδότηση της υπηρεσίας του μεταγωγών.

Τελευταία επεκταθήκαμε και λαμβάνουμε μέτρα τάξης και στα δικαστήρια Πειραιά.

Αντί να μειώνουμε μέτρα και να βγάζουμε περιπολίες για την πρόληψη και αποτροπή εγκληματικών ενεργειών, μειώνουμε περιπολίες για να καλύπτουμε τα μέτρα τάξης. Αποτέλεσμα;

Ένα περιπολικό να καλείται να καλύψει τις πληθυσμιακές ανάγκες περιοχών με πάνω από 250.000 κατοίκους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο για την σωματική ακεραιότητα των πληρωμάτων, όσο και στο παραγόμενο αποτέλεσμα έναντι της εγκληματικότητας.

Δεν θα πρέπει σ’ αυτό το σημείο να παραβλέπουμε και την μεγάλη επιβάρυνση που υφίσταται το προσωπικό στο θέμα των ημερήσιων αναπαύσεών του, αφού οι διαρκώς αυξανόμενες υποχρεώσεις της υπηρεσίας δημιουργούν σοβαρά κενά στην κάλυψη των ρεπό παρά τις οποίες φιλότιμες προσπάθειες της διοίκησης.

Να θυμίσουμε επίσης ότι το ΠΔ 141/ 91 ορίζει πως γίνεται η φύλαξη στόχων.

Τα περιπολικά και τα δίκυκλα δεν εκτελούν υπηρεσία φύλαξης στόχων οικονομικού, πολιτικού ή γενικότερου αστυνομικού ενδιαφέροντος, μόνο επιτηρούν κατά την διάρκεια της περιπολίας τους. Η τοποθέτησή τους σε τέτοιου είδους καθήκοντα, εκθέτει τα πληρώματα σε κίνδυνο και την αστυνομία γενικότερα σε κάθε είδους επικριτικά και εξευτελιστικά σχόλια και αυτό οι υπεύθυνοι οφείλουν να το λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν τους.

Εις απόδειξη των ανωτέρω, έχουμε πρόσφατο παράδειγμα το περιστατικό που έλαβε χώρα σε γραφείο γνωστής εφημερίδας, στην περιοχή της Καλλιθέας, όπου το περιπολικό αναχώρησε την τελευταία στιγμή όταν δέχτηκε επίθεση με πέτρες και καδρόνια και από τύχη οι συνάδελφοι δεν τραυματίστηκαν.

Τόσο τα περιπολικά όσο και τα δίκυκλα πρωτίστως δεν διαθέτουν τα μέσα (κράνη, ασπίδες, χημικά) ώστε να αποκρούσουν οργανωμένες επιθέσεις από ομάδες των 20 και 30 ατόμων που ενεργούν αιφνιδιαστικά, με σκοπό τον βανδαλισμό στόχων οικονομικού και γενικότερου αστυνομικού ενδιαφέροντος και δευτερευόντως υστερούν αριθμητικά.

Είναι ανθρωπίνως αδύνατο δύο αστυνομικοί δηλ. ένα πλήρωμα να αναχαιτίσει τέτοιου είδους επιθέσεις και κατά συνέπεια να προστατεύσει τους άνω στόχους, όσο καλά και αν είναι εκπαιδευμένοι.

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι η παρουσία περιπολικού υπό αυτές τις συνθήκες, σε τέτοιου είδους φυλάξεις στόχων, αφενός μεν, δεν είναι επαρκής, αφετέρου, δε, ενέχει τον κίνδυνο σε περίπτωση εγκλωβισμού του πληρώματος μέσα στο περιπολικό και περικύκλωσής του από ομάδες 20-30 ατόμων που βάλλουν εναντίον του με πέτρες και καδρόνια, να επιλεγεί η λύση της χρήσης όπλων προς άμυνα με απρόβλεπτες συνέπειες!

Επειδή τέτοιες ομαδικές επιθέσεις αποτελούν τελευταία αρκετά συχνό φαινόμενο, είναι προφανές ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί η μεθοδολογία και οι πρακτικές επιτήρησης και φύλαξης τέτοιου είδους στόχων. Καθίσταται πλέον επιτακτική ανάγκη η σύσταση ή επανασύσταση ευέλικτης επιχειρησιακής ομάδας, η οποία θα επιφορτιστεί το ανωτέρω έργο.

Του Κυριακάκου Παναγιώτη

Αντιπροέδρου Ε.ΑΣ.Υ.Α.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο νέο τεύχος της εφημερίδας της Ένωσης Αστυνομικών Αθήνας   Σύγχρονη Αστυνομία

Πηγή ➤

Διαβάστε Περισσότερα »

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ «ΚΑΙΝΕ» ΚΑΙ «ΖΕΜΑΤΑΝΕ»! ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΟΥΤΕ ΚΟΜΜΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟ!

Police-Voice blog ➤

Θύματα, θύτες και ατιμώρητοι ηθικοί αυτουργοί και ένοχοι

Γνωρίζουμε όλοι μας ότι εδώ και δεκαετίες ως Λαός ουδέποτε και από κανένα δεν πληροφορηθήκαμε για τα συμβαίνοντα στην χώρα μας. Διότι, δυστυχώς, αποφεύγουμε την λιτή και απέριττη γλώσσα της αλήθειας, αυτή την υπαρκτότητα μιας κατάστασης ή την πραγματικότητα ενός γεγονότος, προσφεύγοντες στο εύκολο ψέμα, την εξαπάτηση και τις ψευδαισθήσεις. Ο Λένιν είπε για την αλήθεια: «η αλήθεια είναι μία μικροαστική συνήθεια, και πως το επαναλαμβανόμενο ψέμα γίνεται αλήθεια». Ο δε φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε είπε: «μερικές φορές οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν την αλήθεια, διότι δεν θέλουν να καταστρέψουν τις ψευδαισθήσεις τους».

Όμως τώρα ήρθε η ώρα να μάθουμε την απλή αλήθεια, η οποία είναι και η καλύτερη. Διότι δεν μπορούμε πλέον να υφιστάμεθα την προπαγάνδα και την πλύση εγκεφάλου των ειδικών και εμπειρογνωμόνων στις τηλεοράσεις και τα συστημικά ΜΜΕ με το περίπλοκο ψέμα, το ατέρμονο, πολύλογο και εξεζητημένο ύφος.

Ως ήδη γνωστόν σε όλους μας, στην χώρα μας δεν υπάρχει πια Κράτος Δικαίου και Πολιτειακοί Θεσμοί που να ενδιαφέρονται για την προστασία και ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών, την ανθρώπινη ύπαρξη αλλά και αξιοπρέπεια. Όσο περισσότερο επιδεινώνεται η οικονομική κρίση, ως συνέπεια των βαρύτατων συνεπειών αυτής, έτι περισσότερο η απόγνωση, η απελπισία, η αγωνία, η δυστυχία και ο πόνος αγγίζουν την πλειοψηφία του Λαού μας, αλλά παράλληλα αυξάνονται οι αυτοκτονίες, και ως αναπόφευκτο της όλης οδυνηρής κατάστασης και οι εκτροπές, παραβατικότητες και τα εγκλήματα πάσης μορφής.

Αποσιωπείται όμως συστηματικά ότι για την όλη τραγική κατάσταση υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί και ένοχοι οι οποίοι αναμφισβήτητα ευθύνονται για τα θύματα και θύτες αυτής της χώρας, που για τους εδώ και δεκαετίες γνωστούς λόγους, ουδείς ομιλεί για τις ευθύνες, την ανευθυνότητα και ατιμωρησία όλων εκείνων, οι οποίοι συστηματικά διχάζουν και κατεδαφίζουν την ελληνική κοινωνία. Με τις τραγικές εικόνες διχασμού στα Κανάλια, αλληλοσπαραγμού, απόγνωσης αλλά τώρα και προσπάθειας εκδίκησης, αυτοδικίας και «λιντσαρίσματος» των θυτών από τα απελπισμένα θύματα.

Μία καθημερινή κατάσταση εξαθλίωσης, αθλιότητας, δυστυχίας, φυσικών καταστροφών λόγω αμέλειας, ανικανότητας, ασχετοσύνης, αλλά και ταυτόχρονα και συστηματικού αποπροσανατολισμού των πολιτών από τους πραγματικούς ένοχους και ηθικούς αυτουργούς, τους πλάσαντες τα ερείπια, οι οποίοι επι δεκαετίες μένουν στο απυρόβλητο και ατιμώρητοι, ακόμη και από τα συστημικά μεγάλα ΜΜΕ. Τα οποία εκ συστήματος και ταυτόχρονα δια της δηλητηριώδους προπαγάνδας και πλύσης εγκεφάλου, χρησιμοποιούν τέτοια φαινόμενα, για να διχάζουν αφενός μεν την ελληνική κοινωνία, αλλά ταυτόχρονα και να «προσμένουν», να διψάνε δηλαδή για περισσότερο «αίμα» από νέα εγκλήματα και φυσικές καταστροφές για πιο αποκαλυπτικά, συνταρακτικά, ατελείωτα, πομφόλυγα ρεπορτάζ, από τις συνέπειες της άφρονης, απάνθρωπης, εγκληματικής πολιτικής του πολιτικού συστήματος εξουσίας, που επί δεκαετίες πιστά υπηρετούν.

Η κατάντια μίας κοινωνίας, η οποία παρόλη την οικονομική κρίση και την εθνική ταπείνωση, εδώ και 8 χρόνια αδιαφορεί παντελώς όχι μόνον για τους υπαίτιους, αναίσθητους και ανάλγητους που υπογράφουν τα απεχθή Μνημόνια για την εξαθλίωση της χώρας μας, ανεχόμενη χωρίς ουδεμία αντίδραση την επιβληθείσα καταλήστευση, φτωχοποίηση και ταπείνωσή της, αλλά αδιαφορεί και για αυτά τα θύματα και θύτες της καθημερινότητας. Αδιαφορεί που σε ένα «ανύπαρκτο, κατεδαφισμένο Κράτος» ψηφίζονται ακόμη και Νόμοι οι οποίοι αποφυλακίζουν όχι μόνον μία κατηγορία θυτών για ελαφρά αδικήματα, οι οποίοι, δυστυχώς, και αυτοί είναι «θύματα» της παράλογης και αντικοινωνικής πολιτικής του επι δεκαετίες ατιμώρητου πολιτικού συστήματος εξουσίας, αλλά ταυτόχρονα και εκ προθέσεως αποφυλακίζουν, με το πρόσχημα «αποσυμφόρησης των φυλακών», ακόμη και θύτες βαρυποινίτες καταδικασθέντες σε ισόβια κάθειρξη για ειδεχθή και άκρως βαρύτατα εγκλήματα. Και οι οποίοι βαρυποινίτες, χάρις του Νόμου μετά την αποφυλάκιση τους, ως είναι αναμενόμενο, συνεχίζουν με τα ειδεχθή εγκλήματά τους την τρομοκράτηση της απροστάτευτης, ανυπεράσπιστης και απεγνωσμένης ελληνικής κοινωνίας.

Εν κατακλείδι καταλήγουμε στο εξής πρωτοφανές αποτέλεσμα και οδυνηρό συμπέρασμα. Oτι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε θέση εξουσίας και δύναμης είναι ικανοί να προβούν σε πράξεις που αντιβαίνουν στην κοινή λογική και το αίσθημα δικαίου παραβιάζοντας την ίδια την συνείδηση τους, αρκεί αυτές να γίνονται κατόπιν εντολής από μία εποπτεύουσα αρχή που υποτίθεται πως κατέχει υψηλού επιπέδου γνώση και δρα με καλό σκοπό. Οι μοιραίοι εμπνευστές του Ελληνικού Δικονομικού Δικαίου και του Σωφρονιστικού Συστήματος εκ προθέσεως καταργούν τώρα τον σαφή διαχωρισμό και εξισώνουν τα θύματα με τους θύτες βαρύτατων μάλιστα εγκλημάτων, καταδικασθέντων σε πολυετή ή ισόβια κάθειρξη. Συνέπεια αυτού του παραλογισμού είναι να οδηγείται η ίδια η κοινωνία σε διχασμό και εκδικητικές πράξεις, σε αλληλοσπαραγμό, να παίρνει μάλιστα το Δίκαιο στα χέρια της δια του λιντσαρίσματος. Και έτσι να αποπροσανατολίζεται ολόκληρος ο Λαός από την άφρονη και εγκληματική πολιτική του πολιτικού συστήματος εξουσίας, αυτού του Δαίμονα που επι δεκαετίες καταστρέφει την Πατρίδα μας.

Η τραγωδία του Ελληνικού Λαού όχι μόνο δεν έχει τελειωμό, αλλά υποβόσκει στο άμεσο μέλλον μια αιφνίδια έκρηξη της ελληνικής κοινωνίας με απρόβλεπτες όμως συνέπειες.

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ν.Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει στην Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στην Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα

Πηγή ➤

Διαβάστε Περισσότερα »

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΣΕ ΗΛΙΘΙΕ! – ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΙ!

Police-Voice blog ➤

Ο παππούς μου, όταν τον πήγαινα τις πρώτες μου βόλτες με το δίπλωμα και περιμέναμε να ανάψει το πράσινο, έλεγε: «Να μην έχεις ποτέ ταχύτητα στο φανάρι. Δώσε χρόνο σε αυτόν που θα κάνει τη μαλακία και θα περάσει με κόκκινο, να σε προσπεράσει και όχι να σε παρασύρει». Μου θύμιζε επίσης, ότι ακόμη και αν δεν έχω stop μπορώ να κάνω λίγο την κότα και να κόβω, για τον βιαστικό που μπορεί να με στείλει στον άλλον κόσμο, την ώρα που κάποιος με περιμένει σπίτι.

Την Κυριακή μείναμε για κάμποσα λεπτά μπροστά από μια οθόνη, να παρακολουθούμε πως 4 άνθρωποι έστησαν στο ραντεβού τους, όσους τους περίμεναν. Ένα βίντεο κασκαντεριλίκι, που ξεπερνά ακόμα και αυτά που βλέπουμε σε ταινίες τραβηγμένες από τα μαλλιά και γελάμε. Και γελάμε γιατί με έναν μαγικό τρόπο, οι πρωταγωνιστές βγαίνουν αλώβητοι από τι φλόγες, φορώντας τα γυαλιά τους και τινάζοντας τη φράντζα τους. Στην Αθηνών-Λαμίας όμως, δεν υπάρχουν ήρωες και από τις φλόγες μένουν ανθρώπινες στάχτες.

Δεν πρόκειται για τον κληρονόμο γνωστού επιχειρηματία. Πρόκειται για τον Γιώργο Βακάκη, παιδί του Απόστολου Βακάκη. Έναν 23χρονο που σκοτώθηκε, παρασέρνοντας και άλλους τρείς ανθρώπους στον θάνατο. Η τεράστια ευθύνη του, έχει να κάνει με την επιλογή του να οδηγήσει με αυτόν τον τρόπο τον συγκεκριμένο πύραυλο. Μια ευθύνη που βαραίνει την πλάτη εκείνου που αποφάσισε να του «παραχωρήσει αυτό το όπλο, τοποθετώντας τον σαν βλήμα μέσα του». Στα 23 ποτέ κανείς δεν πεθαίνει. Στα 23 ο κόσμος όλος είναι δικός σου και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα λεφτά. Αυτό, για κάθε Ελληναρά που τόσο εύκολα τοποθέτησε στο πρόσωπο αυτού του ανθρώπου, το σήμα ενός ακριβού αμαξιού.

Είμαστε ζωντανοί μπροστά στον απρόσμενο θάνατο και ταυτιζόμαστε με τον τραγικό πατέρα, την χαροκαμένη μάνα, με όσους μένουν πίσω να σπαράζουν και είναι λογικό. Ο φονιάς στα μάτια μας είναι συμβολικός και έχει το χρώμα του χρήματος. Έχει τη δυνατότητα να εξαγοράζει την ατιμωρησία του και να σπαταλήσει ελάχιστα λεπτά, σε διαδρομές ωρών. Έτσι, ο «τσόγλανος με την Porsche», συμβολίζει πολλά περισσότερα από όσα θα έπρεπε. Γίνεται πανεύκολα ταξικό αφήγημα, ο πλούσιος που μας σκοτώνει κάθε μέρα μεταφορικά και τελικά και κυριολεκτικά. Ένας παραμορφωτικός καθρέφτης, που μας επιτρέπει την αναπαραγωγή του ίδιου μοτίβου, ξεφεύγοντας διαρκώς από της πραγματικές συνθήκες. Το να δίνουμε ταξικό περιεχόμενο σε μια τέτοια ιστορία, εκτός από αστείο είναι και επικίνδυνο.

Όσο βάζουμε μάσκαρα στην Κηφισίας και τσακωνόμαστε με την γκόμενα στο τηλέφωνο στη Μεσογείων, θα μας φταίει η Porsche. Πάντα οι πλούσιοι θα είναι οι κακομαθημένοι που κομματιάζουν την μεσαία τάξη, λες και αυτή οδηγεί σαν την Μεγαλόχαρη. Αλήθεια, τα κωλοφτιαγμένα αυτοκίνητα που εκτοξεύονται στα Λιμανάκια, τι εταιρείας να είναι; Τα τόσα χιλιάδες τροχαία που αφήνουν πτώματα και κατακρεουργημένους ανθρώπους πίσω, είναι αυτοκίνητα συγκεκριμένης φίρμας;

Πριν έναν χρόνο ακριβώς, τραγουδιστής κηδεύτηκε με εκδηλώσεις λατρείας, με τους οπαδούς του ακόμη και σήμερα να τον τιμούν (;) με πράξεις που προξενούν αμηχανία. Λιώμα σε γκρεμό και αλκοολικές οι νύχτες για τον Παντελή που όλα τα προφήτευσε, με τους φανς να επιμένουν ότι έφυγε σαν άρχοντας. Μωρέ πάτε καθόλου καλά; Αποθεώνετε την καψούρα με τόνους αλκοόλ και με τρελές ταχύτητες για να φτάσετε στην άτιμη που σας κεράτωσε και σας φταίει η Porsche;

Όχι δεν οδηγούν όλοι σε αυτήν τη χώρα σαν δαιμονισμένοι και όχι δεν κάνουν μόνο οι γόνοι πλουσίων μαλακίες όταν κάθονται στο τιμόνι. Μάθαμε όμως να σεβόμαστε μόνο την τσέπη μας, πουλώντας φθηνά τη ζωή μας. Σε ξεχαρβαλωμένους δρόμους και με ανύπαρκτες ποινές, κάνουμε ό,τι γουστάρουμε. Χαιρόμαστε με τη μείωση των προστίμων, γιατί πλέον μπορούμε να σακατευτούμε σε τιμή ευκαιρίας.

Η σκέψη μου είναι καρφωμένη σε αυτόν τον άνθρωπο που έμεινε να κοιτάει το αμάξι του να καίγεται, με τον θάνατο να αγκαλιάζει την οικογένεια του. Τους γονείς όλων αυτών των ανθρώπων, που χτύπησε το τηλέφωνο και έμαθαν ότι τα παιδιά τους πέρασαν στην άλλη μεριά. Δεν σταματώ να τρομάζω, με μια κοινωνία που είναι τόσο έτοιμη πάντα να κατασπαράξει, βάση των απωθημένων της.

Ο άνθρωπος αυτός, είδε να χάνεται η γυναίκα και το παιδί του μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Ανάμεσα στον πόνο του, είπε και αυτό: «Είδα τον οδηγό της Porsche μπροστά μου νεκρό. Ήταν ένα παιδάκι. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του, ούτε αυτοί ήθελαν να το χάσουν». Ας σκεφτούμε όλοι τα λόγια ενός ανθρώπου, που θα μπορούσε να πει πολλά και να του συγχωρεθούν. Πως μπορούμε και καταδικάζουμε ουρλιάζοντας, περισσότερο από αυτόν τον άνθρωπο αλήθεια; 

Χρύσα Λύκου/provocateur.gr
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Πηγή ➤

Διαβάστε Περισσότερα »

OTAN H ANEKTIKOTHTA ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ – ΠΩΣ ΕΚΤΙΝΑΧΘΗΚΕ Η ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ, Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ

Police-Voice blog ➤

Θα μπορούσα να περιγράψω την τρέχουσα κατάσταση του δυτικού κόσμου μέσα σε λίγες λέξεις. Αλλά καμία από αυτές τις λέξεις δεν θα ήταν θετική. Όμως, με την εκλογή του Donald Trump και με το Brexit, ο δυτικός κόσμος φαίνεται να αλλάζει.

Πρέπει όμως βοηθήσουμε ώστε αυτή η θετική αλλαγή να προχωρήσει. Θα πρέπει να βοηθήσουμε να αφαιρεθούν οι ψευδείς αρετές που μας τις κόλλησαν στους λαιμούς μας και τις εμφύτευσαν στους εγκεφάλους μας. Μία από αυτές τις ιδέες είναι η λεγόμενη «ανεκτικότητα» ή «ανοχή» (‘tolerance’)

Τι είναι η ανεκτικότητα;

Ο ορισμός έχει ως εξής:

Η ικανότητα ή η βούληση κάποιου να ανεχθεί κάτι, ιδίως την ύπαρξη απόψεων ή συμπεριφορών με τις οποίες δεν συμφωνεί απαραίτητα.

Μεγαλώσαμε με το να μας μαθαίνουν να πιστεύουμε ότι η ανοχή είναι η μεγαλύτερη αρετή που μπορεί να έχει κάποιος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μας είπαν ότι η ανοχή είναι το μεγαλύτερο πράγμα που χωρίζει τον δικό μας «ανώτερο» δυτικό πολιτισμό από τους πιο «πρωτόγονους» πολιτισμούς. Είναι η «μεγαλύτερη δύναμη μας», μαζί φυσικά, με την «ποικιλομορφία» (‘diversity’).

Μας είπαν και μας χειραγώγησαν να πιστεύουμε ότι η ανοχή είναι αυτό που μας κάνει καλύτερους από άλλους πολιτισμούς.

Που πήγαν οι Ευρωπαίοι;

Μεγαλώνοντας, θυμάμαι να μας λένε ότι οι χώρες που δεν επιτρέπουν τους ομοφυλόφιλους να έχουν ανοιχτές «γκέι παρελάσεις» και να κάνουν δημόσια ό,τι εκφυλισμένο πράγμα τους έρθει στο μυαλό, είναι «οπισθοδρομικές». Οι κουλτούρες αυτών των χωρών δεν διδάσκουν τις «αξίες» της ομοφυλοφιλίας, και δεν διδάσκουν ότι οι γυναίκες είναι 100% ακριβώς ίδιες με τους άνδρες. Οι κουλτούρες που δεν κάνουν αυτά τα πράγματα, μας είπαν, ανήκουν σε περασμένες εποχές. Είναι παλιομοδίτικες. Απαρχαιωμένες. Αμαθείς. Αυτά μας λένε όταν θέλουν να μας περιγράψουν το τι συμβαίνει στην «σημερινή εποχή».

Όταν ήμασταν παιδιά, μας έλεγαν ότι ο πολιτισμός μας είναι τόσο «προοδευτικός» και «προηγμένος» και ότι αυτοί οι άλλοι πολιτισμοί ζουν ακόμη στο παρελθόν. Μας έλεγαν ότι είμαστε η αναπόφευκτη πορεία της ιστορίας, και ότι αυτοί οι άλλοι πολιτισμοί θα πρέπει να φτάσουν εμάς.

Η «ανοχή» είναι αδυναμία

Το θέμα με την «ανεκτικότητα» είναι ότι πρέπει να ανέχεσαι κάτι που δεν σου αρέσει ή είναι αντίθετο με την φύση (από βιολογικής άποψης).

Ορισμένες μορφές ανοχής μπορεί να είναι ευεργετικές. Το να πηγαίνεις στο γυμναστήριο, να σηκώνεις βάρη και να ασκείσαι σκληρά είναι επωφελές τόσο για το σώμα όσο και για το μυαλό.

Ή το να ανέχεσαι το μωρό σου που κλαίει μέσα στη νύχτα, καθώς καταλαβαίνεις ότι είναι απλά ένα βρέφος και είναι δική σου σάρκα και αίμα.

Αλλά το να ανέχεσαι πράγματα που είναι καταστροφικά για σένα, τον πολιτισμό σου και το λαό σου είναι ο ορισμός της αδυναμίας.

Μας λένε ότι οι «ανεκτικοί» πολιτισμοί είναι οι καλύτεροι πολιτισμοί. Εγώ λέω ότι οι «ανεκτικοί» πολιτισμοί είναι αδύναμοι πολιτισμοί.

Τώρα, συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν διαφορές στις αντιλήψεις μας. Δεν έχουμε όλοι το ίδιο μυαλό. Αλλά αυτές οι διαφορές πρέπει να υπάρχουν εντός ορισμένων ορίων, και όλες αυτές οι διαφορές θα πρέπει να λειτουργούν προς την κατεύθυνση της ερώτησης: «αυτό είναι καλό για το λαό»;

Το να ανέχεσαι πράγματα που είναι ανοιχτά και άμεσα εχθρικά προς τους ανθρώπους σου και τον πολιτισμό σου είναι ένα σημάδι αδυναμίας και σκέτης παραφροσύνης.

Δεν σου αρέσει αυτή η εικόνα μόνο και μόνο γιατί δεν είσαι «ανεκτικός»

-Θα πρέπει εμείς ως άνδρες, ως προστάτες της κοινωνίας μας, να ανεχόμαστε να αποικίσουν την χώρα μας οι μωαμεθανοί και να εκθειάζουμε ανοιχτά την πολιτιστική μας κατάκτηση από εκείνους; Όταν οι μωαμεθανοί βάζουν τις φορεσιές τους, το κάνουν για να μας δείξουν ότι μας «έχουν πάρει τον αέρα» και ότι αυτή είναι τώρα η χώρα τους.

Συνήθως όταν ταξιδεύετε ή πάτε να μείνετε σε μια νέα χώρα, δεν θέλετε να μείνετε απ’ έξω από την κουλτούρα αυτής της χώρας (σκεφθείτε π.χ. τους Έλληνες της Αμερικής που άλλαξαν τα ονόματά τους ώστε να ηχούν πιο… αμερικάνικα). Εκτός αν, προσπαθείτε να διαμορφώσετε την κουλτούρα της ώστε να γίνει όπως η δική σας. Αν το να ανέχεσαι την αντικατάστασή σου αποτελεί «αρετή», επιλέγω να είμαι «αμαρτωλός».

Παρατηρήστε ότι οι Ευρωπαίοι της Δύσης είναι πιο «ανεκτικοί», αλλά και πιο βαριά εποικισμένοι από μη Ευρωπαίους
-Θα πρέπει εμείς ως άνδρες να «ανεχόμαστε» την εξάπλωση και την φυσιολογικοποίηση της «γκέι κουλτούρας»; Η ομοφυλοφιλία χρησιμοποιείται ως όπλο κατά του ευρωπαϊκού / Λευκού πολιτισμού και της οικογένειας. Οι ομοφυλόφιλοι είναι μια άλλη ομάδα «θυμάτων» που χρησιμοποιείται για να επιτεθεί στους Λευκούς και να τους κάνει να νιώσουν «ένοχοι» ώστε να δώσουν περισσότερα χρήματα και δύναμη στον Πολιτιστικό Μαρξισμό της Αριστεράς.

Όταν ξεκινάς να επιτρέπεις μια μικρή (;) αποδόμηση της κοινωνίας σου, ενδέχεται να έρθει η ολοκληρωτική και πλήρης κατάρρευση. Οι ομοφυλόφιλοι ευδοκιμούν στα πολιτιστικά μαρξιστικά αστικά περιβάλλοντα και ασχέτως του τι νομίζει ο καθένας για τους ομοφυλόφιλους, αυτοί συντριπτικά ψηφίζουν πολιτικές που είναι αριστερές και πολιτιστικά μαρξιστικές, κάτι το ποίο αποτελεί μια άμεση επίθεση εναντίον μας.

– Θα πρέπει εμείς ως άνδρες να «ανεχόμαστε» τις φεμινίστριες και την φεμινιστική κατήχηση των αδελφών μας, των αυριανών συζύγων μας, των φίλων μας και των θυγατέρων μας; Ο φεμινισμός είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τις γυναίκες και οι μελέτες μας έχουν δείξει ότι οι γυναίκες είναι πιο δυστυχισμένες τώρα από ό, τι ήταν παλαιότερα (όταν άρχισε το φεμινιστικό κίνημα).

Γιατί είναι αρετή το να «ανέχεσαι» την παραπάνω κοπέλα που απαιτεί η χώρα σου να αποικιστεί και να αντικατασταθεί από μουσουλμάνους;

Έτσι καταλήγοντας:

Είναι η ανοχή η μεγαλύτερη «αξία» μας και αυτή που καθορίζει μια κοινωνία αν είναι «προχωρημένη»;

Ή είναι η «ανοχή» το σημάδι μιας αδύναμης και παρηκμασμένης κοινωνίας που βρίσκεται στα πρόθυρα της αυτοκαταστροφής;

Το να προστατεύεις, να διατηρείς και να διαδίδεις την κουλτούρα σου και τις ιδέες σου είναι σημάδι δύναμης

Σε ένα πρόσφατο post ανέφερα ότι πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε όπως οι πρόγονοί μας για άλλη μια φορά.

Πρέπει και πάλι να γνωρίσουμε και πιστέψουμε στον πολιτισμό μας, και να μην επιτρέψουμε να καταστραφεί δείχνοντας ανοχή σε ιδέες και πολιτισμούς που θέλουν να τον καταστρέψουν.

Το ισλάμ, η προώθηση της ομοφυλοφιλίας και ο φεμινισμός είναι εχθρικές και ανταγωνιστικές κουλτούρες που επιθυμούν να καταλάβουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Δεν είναι αρετή να «ανέχεσαι» πράγματα που θα αντικαταστήσουν και θα καταστρέψουν τον πολιτισμό και τον λαό σου. Είναι σημάδι αδυναμίας και πρόσκληση προς αυτές τις ανταγωνιστικές κουλτούρες να εξαπλωθούν και να μας καταλάβουν.

Και οι τρεις αυτές ιδεολογίες εργάζονται για τον ίδιο στόχο: να καταστρέψουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και να τις «ανακατασκευάσουν» σύμφωνα με την δική τους κουλτούρα. Στη φύση, μόνο ο ισχυρός επιβιώνει και ο αδύναμος χάνεται.

Μια κοινωνία που επιτρέπει σε άλλους πολιτισμούς να αποκτήσουν δύναμη και να την αντικαταστήσουν είναι μια κοινωνία που δεν θα διαρκέσει πολύ καιρό.

Όμως η ανοχή μας προς εχθρικές κουλτούρες έληξε. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα αρχή, και σε αντίθεση με ό, τι λένε τα κατεστημένα media έχουμε τους καλύτερους και ευφυέστερους ανθρώπους μαζί μας.

Ο Δυτικός κόσμος εξακολουθεί να έχει άρρωστο μυαλό και τρόπο σκέψης. Αλλά, αυτό σιγά-σιγά αλλάζει μέρα με τη μέρα. Είναι κάτι για το οποίο πρέπει να εργαζόμαστε συνεχώς αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως λαός και ως πολιτισμός.

Με όσους από εμάς που ήδη γνωρίζουν και χιλιάδες άλλους που καθημερινά μαθαίνουν την αλήθεια, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα τα καταφέρουμε και πάλι.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Πηγή ➤

Διαβάστε Περισσότερα »